Mensa Mensa la SINFONIA de los ARBOLES est poesis in consilio quaerens... Silva, quae e terra visa est, columnae velut in caelum decidentia sunt. De sursum videre non possumus; silva ex oculo avem lenis vestis similis est. Verticalitas horizontalitas fit et adhuc in sua dualitate unita manet. Item, mensa la SINFONIA DE LOS ARBOLES, in mentem affert arborum ramos stabilia formans basim subtilem cacumen contra quod vim gravitatis provocat. Tantum passim radii solis bracchia tollunt.
